Selasa, 27 Mei 2014

I SUGIH

Ada tuturan satua I Sugih teken I Tiwas. I Sugih ia sugih pesan, nanging demit. Tur ia iri ati, jail teken anak lacur. Liu anake tusing demen teken I Sugih.
I Tiwas buka adane tiwas pesan, nanging melah solahne, tusing taen jail teken timpal. Sai-sai I Tiwas ka alase ngalih saang lakar adepa ka peken.
Nuju dina anu I Tiwas kumah I Sugihe ngidih api. Ditu ngomong I Sugih, “Ih Tiwas, alihin ja icang kutu! Yan sube telah nyanan upahine baas.” I Tiwas ngalihin kutun I Sugihe, sube tengai mare suud. I Tiwas upahine baas acrongcong. Ia ngencolang mulih, lantas baase ento jakana.
I Sugih jumahne masiksikan, maan kutu aukud. Ngenggalang ia kumah I Tiwase, laut ngomong kene, “Ih Tiwas, ene icang maan kutu aukud. Jani mai ulihang baas icange I tuni.” Mesaut I Tiwas, “ Yeh, baase I tuni suba jakan tiang.” Masaut I Sugih, “Nah, ento suba aba mai anggon pasilih!”
Nasine ane sube ngantiang lebeng ento juange. Kayang kuskusane abana baan I Sugih. Nyananne buin teka I Sugih laut ngomong, “Ih Tiwas, I tuni bena nyilih api teken saang. Api teken saang icange ento patut manakan. Jani mai aba panak apine teken saang icange ento!”
Ditu lantas apin I Tiwase juanga baan I Sugih. Tekaning saangne apesel gede masih juanga, I Tiwas bengong ngenehang lacurne buka keto.
Maninne I Tiwas tundene nebuk padi baan I Sugih. Lakar upahine baas duang crongcong. I Tiwas nyak nebuk kanti sanja mara pragat. Upahina ia baas, laut encol mulih lakar nyakan. I Sugih jumahne nyeksek baasne, maan latah dadua. Ditu encol ia kumah I Tiwase. Suba teked laut ngomong, “Ih Tiwas, ene baase enu misi latah dadua. Jani ulihang baas icange. Yan suba majakan, ento aba mai!” Suud ia ngomong keto, lantas jakanan I Tiwase juanga. Kayang payukne masih juanga baan I Sugih.
Sedek dina anu I Tiwas luas ka alase, krasak krosok ngalih saang. Saget teka sang kidang tur ngomong, “Ih Tiwas, apa kaalih ditu?” Masaut I Tiwas tur nasarin pesan, “Tiang ngalih saang teken paku.” “Lakar anggon apa ngalih paku?” Masaut I Tiwas, “Lakar anggon tiang jukut.” “Ih Tiwas, lamun nyai nyak nyeluk jit nirane, ditu ada pabaang nira teken nyai!”
Ditu lantas seluka jit kidange. Mara kedenga, bek limane misi mas teken selaka. Suud keto sang kidang ilang. I Tiwas kendel pesan lantas mulih. Teked jumah ia luas ka pande. Nunden ngae gelang, bungkung teken kalung. I Tiwas jani sugih liu ngelah mas slake. Mekejang pianakne nganggo bungah, megelang, mabungkung, makalung mas. Lantas ia pesu mablanja.
Ditu tepukina I Tiwas teken I Sugih. Ia jengis delak-delik ngiwasin pianakne I Tiwas. Maninne I Sugih ka umahne I Tiwas matakon, “Ih Tiwas, dije nyai maan slake liu?” Masaut I Tiwas, “Kene mbok, ibi tiang ka alase ngalih lakar jukut. Saget ada kidang, nunden nyeluk jitney. Lantas seluk tiang, ditu maan mas teken slake.” Mara keto I Sugih ngencolang mulih.
Maninne I Sugih ngemalunin luas ka alase. I sugih nyaru-nyaru buka anake tiwas. Ditu ia krasak-krosok ngalih saang teken paku. Saget teka sang kidang, tur matakon, “Nyen ento krasak-krosok?” Masaut I Sugih sambilanga maakin sang kidang, “Tiang I Tiwas, uli puang tiang tuara nyakan.” I Sugih klebet-klebet bayune kendel pesan. Mesaut sang kidang, “Ih Tiwas, mai dini seluk jit nirane!” Mara keto lantas seluka jit kidange ento.
Mara macelep limanne, lantas kijem jit kidange. I Sugih paida abana ka dui-duine. I Sugih ngeling aduh-aduh katulung-tulung. “Nunas ica, nunas ica, lebang tiang! Tiang kapok, tiang kapok!”
Di pangkunge I Sugih mara lebanga. Ia pepetengan, awakne matatu babak belur. Di subanne inget, ia magaang mulih. Teked jumahne lantas ia gelem makelo. Keto upah anake loba tur iri ati.

PUPUT.



I UBUH

Ada tuturan satua, anak ubuh. Nu cerik suba kalahina mati baan meme bapanne. Ento krana ia adanina I Ubuh. I Ubuh ajaka teken pekakne. Geginan pekakne sai-sai makena bubu ka tukade. I Ubuh demen pesan nutug anak makena bubu. Wireh sai maan udang, sayan demen ia nutug pekakne.
Jani, I Ubuh suba matuuh sawatara nem tiban. Ajahina ia ngulat bubu teken pekakne. Masih ajahina I Ubuh masastra. Lingsir sanja mara ia makena bubu di tukade. Sai-sai keto geginanne I Ubuh. Sayan makelo, sayan resep ia masastra. Baan antengne ia ngulat bubu, makelo-kelo liu masih ia ngelah bubu udang.
Sedek dina anu ia luas ka tukade padidiana. Maninne semengan mara bubunne angkida. Bek misi udang gede-gede pagrepe. Liang pesan kenehne I Ubuh maan udang liu. Udangne abana mulih baanga pekakne.
Sasubanne matanding-tanding lantas adepa ka peken. Pipisne wadahina celengan. Sayan demen kenehne makena bubu, pipisne mapunduh. Tuyuhne I Ubuh sadina-dina nekaang pikolih. Sayan jemet ia magae, anteng melajah muah sesai makena bubu. Pekakne demen pesan wireh cucunne dueg tur seleg.
Cerita jani semengan teka I Ubuh uli makena bubu. Pajalane enduk, masebeng ngeling, sedih pangenahne. Pekakne sada makesiab ngantenang tur metakon kene, “To kenken buka tumbene cai masebeng jengis? Biasane cai setata bingar yan teka uli ngangkid bubu.” I Ubuh sada adeng mesaut, “Pekak, pocol tiang tan polih udang mangkin. Minab wenten anak mamaling. Nyanan pacang tongosin tiang di tukade.”
Keto kone munyinne I Ubuh. Jengah pesan kenehne I Ubuh, wireh isin bubunne ilang. Lantas ia nyangih madik kanti mangan anggona gegawan. Suba nyaluk sanja lantas ia negen bubu, tur natad madik ka tukade.
Bubunne makejang kone kenaanga di tongose ane melah. I Ubuh ngintip di batan abinge nganggar madik mangan. Mara liwat tengah lemeng, ada kone tonya pesu uli tibuane. Gobanne aeng pesan, awakne mabulu, kumisne tebel, kalesne brenges, jenggotne lambih. Bubun I Ubuhe ungsina, lantas ketoganga. Udangne amaha matah-matahan.
“O, ne ane ngamah isin bubun kaine,” keto nyetne I Ubuh. I Ubuh tusing buin makeneh, jag magaang ia maakin tonyane ento. Sedeng iteha ia ngamah udang matah, jag liduna kone jenggotne tekekanga. I Ubuh ngwalek nganggar madik. “Nah jani tawang kai iba ane ngamah isin bubun kaine. Jani masin dosan ibane, ngamah ulih aluh.” Keto munyinne I Ubuh ngejer baan pedihne.
I Tonya takut tan kadi-kadi ngenot madik malelam. Ngetor kone ia baan jejehne, sambilanga ngidih olas. “U-buh, ka-i ngi-dih olas teken iba. Do kai matianga. Kai tusing ja lakar engsap teken piolas ibane. Kai madan I Gede Urub. Umah kai dini di tibuane. Yen iba lega, ne baanga pipis bolong aketeng, anggon panyilur angkihan awake. Pipise ene ciri cai maan nulungin awake. Mani puan yen cai nepukin keweh, kaukin adan wakene ping telu. Ditu kai ngwales olas ibane.” Mara I Ubuh ningeh muyin tonyane keto, ilang pedihne. “Ubuh kema cai mulih, kai masih lakar mulih!” Keto kone panyuud munyin tonyane ento.
I Ubuh manggutan, ngemel pipis bolong laut majalan mulih. Mara kone ia majalan telung tindakan, toliha I Gede Urub, saget sube ilang di benengan tibuane. Gelising satua suba kone I Ubuh teked jumahne. Laut katuturang undukne keto teken pekakne. “Ubuh melahang ngaba pipis pabaang tonyane ento. Ento madan jimat, anggona mingetin ukudan caine. Nyen je ngelah jimat buka keto, lakar nepukin sadia.” Lega pesan I Ubuh ningeh munyin pekakne. Buina sukat ia ngaba jimat tusing taen kelangan isin bubu. Sai ia maan udang gede-gede. Bubunne setata bek misi udang.
Gelising satua, kacerita jani ada Sang Prabu. Sadina-dina nyakitin panjak. Di kenkene ida ngae balih-balihan ane nakutin. Macan aduanga nglawan jlema. Yen sing macan, singa ane seduk mekenta lebina. Makejang anake jejeh tuara bani mapalawanan. Ane sengkala, nglantas mati amah singa. Anake agung tuah ngadu prakosa, marasa teken kuasa.
Jani ida sedek makarya lelombaan buka kene. Ada bangbang linggah di tengahne bek kapacekin tumbak, taji, kadutan ane lanying tur mangan. Nyen ja nyidaang ngecogin bangbange ento, tur ngalahang anake agung, ento lakar nyeneng ratu ditu. Liu pesan anake mebalih, rasa bek meres bencingahe.
Jani kacerita suba ngawit lelombane ento. Liu suba ulung ka bangbange laut mati nepen tumbak. Anake agung seneng kayunne macingak, naen tuara ada ngalahang. I Ubuh milu masih paek mabalih ditu. Wireh tuara ada ane bani buin makecog, I Ubuh paksana ajaka liu.
Anake agung ica wireh I Ubuh ngetor baan takutne. Inget lantas teken pabesen tonyane ane malu laut ia ngomong, “ Gede Urub tulung tiang! Gede Urub tulung! Gede Urub tul….” Cog. Liwat I Ubuh uli bangbange. Anake bengong mabalih baan kuatne I Ubuh. I Ubuh surunga ajaka liu tur sunggina. Anake agung jengah tuara karunguang, lantas sahasa makecog. Ulung nepen tumbak laut seda jalan pejang. Suba keto I Ubuh kone lantas dadi ratu ditu.
PUPUT.

Tagged: ,

1 komentar:

  1. selamat sore, satua bali, cerita rakyat Bali yang sangat populer dan perlu dipertahankan keberadaannya, bahkan diperbanyak cerita-cerita yang baru

    BalasHapus

Popular Posts